“Een oorzaak van iets is onzin, of het nu bestaat of niet. Iets dat bestaat heeft geen oorzaak nodig, iets dat niet bestaat ook niet.” Op deze manier geeft de 2e eeuwse Indiaase filosoof Nāgārjuna aan dat er geen ontologie mogelijk is. Waarom kan je volgens Nāgārjuna geen logische stellingen over de werkelijkheid formuleren? Op welke manier is zijn filosofie een antwoord op het woekerende denken? En welke overeenkomsten zijn er tussen het denken van Nāgārjuna en de fenomenologie en het existentialisme? Te gast is Erik Hoogcarspel De denker die centraal staat is Nāgārjuna